Waarom nog
snikkend staar ik naar de klok
nog maar een uur te gaan
dan moet ik mijn tranen weg vegen
en moet er een glimlach op mijn gezicht staan
nog maar een uur te gaan
dan moet ik mijn tranen weg vegen
en moet er een glimlach op mijn gezicht staan
zo vroeg in de ochtend
na een alweer gebroken nacht
lig ik huilend in bed
en snik ik even zacht
na een alweer gebroken nacht
lig ik huilend in bed
en snik ik even zacht
even wenste ik
dat ik iemand ander kon zijn
dat ik voor eventjes kon leven
zonder alle pijn
dat ik iemand ander kon zijn
dat ik voor eventjes kon leven
zonder alle pijn
de wereld vergeet
wat mij is aangedaan
niemand die nog ziet
dat ik niet meer door kan gaan
wat mij is aangedaan
niemand die nog ziet
dat ik niet meer door kan gaan
daarom komen snachts de tranen
en ben ik smorgens weer opgeknapt
want in het donker kan ik denken
wat niemand overdag snapt
en ben ik smorgens weer opgeknapt
want in het donker kan ik denken
wat niemand overdag snapt
Reacties op dit gedicht
| LittleDreamer3: | Dinsdag, augustus 25, 2009 22:58 |
| Heel herkenbaar .. Sterkte&succes knuff, |
|
| K-C: | Donderdag, augustus 20, 2009 13:13 |
| Heel erg mooi verwoord! Lees je gedichten graag.. | |
Over dit gedicht
| Auteur: *only-tears* | 
|
|
| Gecontroleerd door: Christa | ||
| Gepubliceerd op: 18 augustus 2009 | ||
| Thema's: | ||