eenzaamheid en verdriet
ik schuif mijn bed in een hoek
en zoek het lichtknopje op
het word donker in mijn kamer
daar waar ik het huilen stop
en zoek het lichtknopje op
het word donker in mijn kamer
daar waar ik het huilen stop
verschuil ik me onder de dekens
zodat ze me niet vinden kan
als ik dan mijn adem inhou
hoop ik dat ik ze uit de kamer verban
als ik dan mijn adem inhou
hoop ik dat ik ze uit de kamer verban
mijn ogen stijf dicht
jou adem in mijn nek
wilde dat je me met rust liet
word van jou echt gek
wilde dat je me met rust liet
word van jou echt gek
stil blijf ik liggen
en ik veroer me niet
nog steeds wachtend op die dag
dat je me een keertje niet ziet
nog steeds wachtend op die dag
dat je me een keertje niet ziet
of dat je denkt
laat haar maar voor een dag
zodat ze even bij kan komen
en heel even genieten mag
laat haar maar voor een dag
zodat ze even bij kan komen
en heel even genieten mag
langzaam kruip je onder de dekens
je tegenhouden kan ik niet
het zijn mijn twee partners
meneer eenzaamheid en meneer verdriet....
je tegenhouden kan ik niet
het zijn mijn twee partners
meneer eenzaamheid en meneer verdriet....
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: *only-tears* | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 20 augustus 2009 | ||
| Thema's: | ||