stenen in een straat
Als ik voor elke blije dag,
Een steen moet leggen in een lege straat,
Weet ik niet hoe snel dat gaat…
Denk niet zo hard,
Blij zijn klinkt apart.
Ik wil op mijn eigen manier,
Genieten van mijn plezier.
Niet op een bepaalde tijd,
Dat geeft strijd.
Ik wil dat niet meer,
Het moet op mijn manier.
Lachen en huilen
Zonder te hoeven schuilen
Schuilen voor anderen of gevoelens
Al hebben ze meestal goede bedoelens
Rust in mijn hoofd,
Dat is wat ik wil
Het is allemaal nog zo pril.
We moeten door in het leven,
Zonder dat jij ons nog liefde kan geven.
Naar je foto kijken we dan even,
En vragen ons af waar je bent gebleven
Al die vragen zullen blijven,
En niemand zou ze kunnen omschrijven.
Zeker niet de mensen die achterblijven.
Een steen moet leggen in een lege straat,
Weet ik niet hoe snel dat gaat…
Denk niet zo hard,
Blij zijn klinkt apart.
Ik wil op mijn eigen manier,
Genieten van mijn plezier.
Niet op een bepaalde tijd,
Dat geeft strijd.
Ik wil dat niet meer,
Het moet op mijn manier.
Lachen en huilen
Zonder te hoeven schuilen
Schuilen voor anderen of gevoelens
Al hebben ze meestal goede bedoelens
Rust in mijn hoofd,
Dat is wat ik wil
Het is allemaal nog zo pril.
We moeten door in het leven,
Zonder dat jij ons nog liefde kan geven.
Naar je foto kijken we dan even,
En vragen ons af waar je bent gebleven
Al die vragen zullen blijven,
En niemand zou ze kunnen omschrijven.
Zeker niet de mensen die achterblijven.
Reacties op dit gedicht
| switi lobi: | Vrijdag, augustus 21, 2009 00:17 |
| Je legt de stenen op je eigen manier en op je eigen tijd.. zo werkt het het best. Heel veel sterkte! Liefs, switi lobi |
|
| Ludy: | Donderdag, augustus 20, 2009 23:18 |
| Bijzonder treffend weergegeven verwerking van een groot verlies. Liefs, Ludy |
|
Over dit gedicht
| Auteur: bsgedichten | 
|
|
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 20 augustus 2009 | ||
| Thema's: | ||