Heuvelde zo vol verlangen
strak geteugeld liep ik te dromen
recht vooruit mijn pad te gaan
trok ik waar mensen moesten wonen
steeds verder van mijn thuis vandaan
op mijn reis door vreemde landen
blikte ik de weg voorbij
waar mijn voeten ook belanden
strak gebonden en zelden vrij
heuvelde zo vol verlangen
trok mijn lot er zo doorheen
boorde mij zo zwaar behangen
ploeterend door zand en veen
alle nachten stond ik vast
mijn hoofd diep neergebogen
overdenkend de zware last
doch zelden opgetogen
s’morgens vroeg de zak gehangen
stijvigheid alom mijn huid
dit is mijn lot ik ben gevangen
reageer zo op mijn fluit
Note: Het verhaal van een trekpaard
recht vooruit mijn pad te gaan
trok ik waar mensen moesten wonen
steeds verder van mijn thuis vandaan
op mijn reis door vreemde landen
blikte ik de weg voorbij
waar mijn voeten ook belanden
strak gebonden en zelden vrij
heuvelde zo vol verlangen
trok mijn lot er zo doorheen
boorde mij zo zwaar behangen
ploeterend door zand en veen
alle nachten stond ik vast
mijn hoofd diep neergebogen
overdenkend de zware last
doch zelden opgetogen
s’morgens vroeg de zak gehangen
stijvigheid alom mijn huid
dit is mijn lot ik ben gevangen
reageer zo op mijn fluit
Note: Het verhaal van een trekpaard
Reacties op dit gedicht
| trucker klaas: | Vrijdag, augustus 21, 2009 04:46 |
| je verduidelijking schijnt licht plots een beter zicht :) fraai ,klaas |
|
| elfjes: | Vrijdag, augustus 21, 2009 03:58 |
| heel mooi | |
Over dit gedicht
| Auteur: Jacobius | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 21 augustus 2009 | ||
| Thema's: | ||