Alles is wit om me heen,
Zelfs die ene gouden steen,
Die me zo dierbaar is,
Is nu ver in de geschiedenis.

Alles ben ik kwijt,
Het duurt een eeuwigheid
Als het terug komt ben ik blij,
Want dan ben jij weer bij mij,

Dat moment zal niet komen,
Daarvan kunnen wij alleen dromen,
Dat doen we ook heel veel,
Zeker als ik me verveel.

Denken aan het verleden,
En daarna pas aan het heden
Omdat het verleden ons zo dierbaar is,
Denkend aan de gebeurtenis.

Met veel verdriet geven we het een plekje,
Al is dit niet jou stekje,
Waar je nu bent, daar hoor je niet,
Dat doet ons veel verdriet.

Strijden- strijden en strijden
Doorgaan- doorgaan en doorgaan.
Daar was jij voor gegaan,
Het kon niet meer, het was over,
Het gevoel van een kaarsendover.

Het deed pijn jou te zien lijden,
Maar jij bleef dapper strijden
Je wou het niet opgeven,
Dat heb je ons duidelijk meegegeven

We zullen proberen doortegaan,
Al is er een heel ander leven ontstaan
Het verleden komt niet meer terug,
Ik zou het willen, heel vlug.

De tranen stromen over mijn wangen,
Dat helpt alleen niet bij het verlangen.

Iedereen die jou dierbaar is,
Deelt mee aan dit verlies,