Gedichten-Freaks
Zoeken
Nieuws
Wie doet wat
Aanmelden
Gebruikersnaam
Wachtwoord
Aanmelden
Wachtwoord vergeten?
Nog geen account? Registreer!
Registreren
×
Velden met een astriek (*) zijn verplicht!
Je schrijversnaam/gebruikersnaam*
Wachtwoord*
Bevestig wachtwoord*
E-mailadres*
Webadres
Geboortedatum
Land*
Selecteer je land
Nederland
België
Anders
Hoe heb je ons gevonden?
Ik wil per mail op de hoogte worden gehouden van leuke aanbiedingen van de Gedichten-Freaks en partners.
Registeren
Wachtwoord vergeten
×
Email adres
Versturen
Loslippigheid was vaak mijn lot
ik droeg mijn kruis wat lager
hoe zeer ik ook zweette
door de warmte werd ik trager
mijn handkar steeds heter
zo ging ik langs de deuren
was soms zo lang aan de wandel
kreeg mijn kop een rode kleur
rukkend en trekkend aan mijn handel
loslippigheid was vaak mijn lot
als ik door overmoedigheid wat vroeg
dan ving ik weer een bot
en de hand weer aan mijzelf sloeg
vaak naderde het einde snel
dan loste ik mijn waren
vond rust bij het galmen van de bel
kwam ik hijgend tot bedaren
Note: Uit het leven van een ouderwetse lompenman
Reacties op dit gedicht
Jacobius vindt het leuk als je reageert op dit gedicht
Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres
Registreren en plaatsen
Oorlam
:
Maandag, augustus 24, 2009 15:39
hahaha leuk
Over dit gedicht
Auteur:
Jacobius
Gecontroleerd door:
Anastacia
Gepubliceerd op:
24 augustus 2009
Thema's:
[Werk]