Jij bent mijn beste medicijn!
Om mijn buien te laten breken
Heb jij al heel wat weken
Voor me klaar gestaan als geen ander
Jij was gelukkig eens geen tegenstander.
Misschien onbewust heb jij door mijn regen
Mij aan het denken en praten gekregen
Door jou ben ik eindelijk eens in gaan zien
Dat m’n leven veranderen moet misschien.
De strijd die ik nu moet gaan strijden
Kent ook zeker weer z’n zwarte bladzijden
Maar omdat ik weet dat je achter me staat
Zal ik proberen dat ik het leven niet achter laat.
Maar wat er verder ook zal gebeuren
Denk dan terug aan deze bloemen vol geuren
Weet dat ik je eeuwig dankbaar voor alles zal zijn
Want jij bent immers mijn beste medicijn!
Reacties op dit gedicht
| Elenore De Groote: | Donderdag, december 31, 2009 02:44 |
| Mooi! | |
| Nummer 127 : | Dinsdag, augustus 25, 2009 21:47 |
| sterkte Ester, om het even welke hel je moet doorkruisen figuurlijk, je komt er door, en je kunt altijd schrijven erover om het makkelijker te dargen te maken! Bartzz x |
|
| Elinora: | Dinsdag, augustus 25, 2009 15:03 |
| Recht uit jouw hart, de mijne in! Ik kan er niets aan toe voegen.. prachtig prachtig! |
|
Over dit gedicht
| Auteur: secrets | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 24 augustus 2009 | ||
| Thema's: | ||