ergens in Kroatië
zoals het zweet
van onze lijven
ontleend
aan die kustweg
in afwisselende
haarspeldbochten
die ons tegen elkaar drukken
als was het
niet waar
en wij ontkennen
wat hoge klippen
krachtig verzwijgen
het ingehouden kleinste
diep ademhalen
bij elke heupzwaai
richting afgrond.
sunset 26-08-2009
Reacties op dit gedicht
| hiljaa: | Woensdag, augustus 26, 2009 08:55 |
| niks voor mij zo langs afgronden rijden , heb zo ene hoogtvrees knufliefs--hiljaa-- |
|
| trucker klaas: | Woensdag, augustus 26, 2009 08:32 |
| spannende tijden langs het randje rijden mooi ,klaas |
|
| remie: | Woensdag, augustus 26, 2009 08:23 |
| erg mooi ingo donderdag ga ik een weekje Italië op uitnodiging van dochter, door zwitserland en de bergen...ademloos verlangen liefs remie |
|
Over dit gedicht
| Auteur: sunset | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 26 augustus 2009 | ||
| Thema's: | ||