ga maar word maar een engel ..
op me knieen met me handen gevoudn,
kijk ik naar naar boven en vraag ik mogen we haar alsjeblief tnog even bij ons houden
een engel verluisterd me zachtjes in,
er is een leven voor haar weg gelegt een nieuw begin
een levn waar engelen bestaan,
geloof me maar waar jullie ook zijn ze zal altijd met jullie mee gaan
ze zal altijd op jullie ner kijken,
en de engelen heplen als jullie hun nodig zou hebben voor het gene wat jullie willen berijken.
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: annie bakker | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 26 augustus 2009 | ||
| Thema's: | ||