shit van vroeger
ik heb veel meegemaakt
vaak in mn hart geraakt
want mensen kunnen naaien
mensen kunnen focken
en die shit vroeger k gooi het uit mn hoofd
omdat ik nu na dit alles
weer in mezelf geloof
en jullie rare mensen
je moet t zelf maar weten
laat me lachen
IK stop met huilen
en alles vergeten
maar diep in mij hart
het zal nooit meer helen
de eens gebruikte zwart
er is geen andere kleur
die de pijn kan vervagen
het waren van die dagen
ik gooi het uit mn hoofd
weg uit mn gedachte
het moeilijk en zwaar
maar de toekomst staat te wachten
vaak in mn hart geraakt
want mensen kunnen naaien
mensen kunnen focken
en die shit vroeger k gooi het uit mn hoofd
omdat ik nu na dit alles
weer in mezelf geloof
en jullie rare mensen
je moet t zelf maar weten
laat me lachen
IK stop met huilen
en alles vergeten
maar diep in mij hart
het zal nooit meer helen
de eens gebruikte zwart
er is geen andere kleur
die de pijn kan vervagen
het waren van die dagen
ik gooi het uit mn hoofd
weg uit mn gedachte
het moeilijk en zwaar
maar de toekomst staat te wachten
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: vergeten boterbloem | 
|
|
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 26 augustus 2009 | ||
| Thema's: | ||