broos glas
glas gaat door mij heen
het verandert mijn licht
op beloken plaatsen
verlies ik mijn scherpte
in stukken val ik uit een
verloren ben ik niet
opgeraapt en opnieuw geslepen
maar naden blijven zichtbaar
© Klaes 27-08-09
Reacties op dit gedicht
| lommert: | Donderdag, augustus 27, 2009 20:18 |
| met de brokken...maar in staat tot oprapen;0 stevige groet van mij willem |
|
| Ria Klein Herenbrink: | Donderdag, augustus 27, 2009 15:03 |
| mooi gedicht maar ergens klinkt het toch triest littekens die blijven liefs Ria |
|
| Anastacia: | Donderdag, augustus 27, 2009 11:35 |
| goedemorgen klaes mooi geschreven fijne dag vandaag liefs xx |
|
| Elinora: | Donderdag, augustus 27, 2009 10:47 |
| mooi gedaan..zo zie je toch de kleur van het leven terug door alle gevormde prisma''s.. | |
| switi lobi: | Donderdag, augustus 27, 2009 08:07 |
| Het heeft je helder leren kijken Klaes. Liefs, switi lobi |
|
| Meneer Zes: | Donderdag, augustus 27, 2009 02:09 |
| No-nonsense. Mooi gedicht. Mr.6 |
|
| trucker klaas: | Donderdag, augustus 27, 2009 00:38 |
| mooi hergebruik bijna verantwoord :) fraai ,klaas |
|
| ela: | Donderdag, augustus 27, 2009 00:29 |
| Zeer mooi, Het verteld, hoe goed je ook leeft, toch blijft een gekregen liteken en zijchtbaar gegeven. ela |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Klaes |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 27 augustus 2009 | ||
| Thema's: | ||