Ik droomde dat het anders was
Drinkend van het puurste water
Hervond ik dromen van veel later
Terwijl ik in eenzaamheid genas
Het fluiten verliet mij nimmer meer
Geen vogels bij de ochtendzon
Handen bedekten hoofden met een kom
Toch het gekrijs, keer op keer
Velen bliezen hier hun laatste wolk
Dat tot een mistbank samensmolt
Voor eeuwig in het labyrint
Waar slechts de schaduw ons nog kent
Ooit lachte het water naar mij terug
Vergaan is nu die instabiele brug
Waar de toekomst in het verleden lag
Ik droomde dat het anders was