Ik voel

Ik zie

Ik volg

Mensen worden boos

Ik raak de weg kwijt

Ik sluit af, mijn schulp

De stenen, ze wijzen de weg

Horse Shoe Lake

Reeds door mij afgelegd

Ze heeft geen keus

Weer voel ik

Onbelopen stukken, geen weg

Ze laat zich leiden

Wordt emotioneel en in de war, bij bedreiging

Van iets of iemand uit een familiebezit

Dwing haar niet, laat haar geven

Al haar toewijding en een behaaglijk huis

jouw zorgen, worden die van haar

Ze volgt de sterren

Die brengen haar terug

sterke relaties, bereid tot grote opofferingen

voor het geluk van haar kinderen

het ritme van haar hartslag, nog steeds

Als natuurlijk ritme van Moeder Aarde

Haar geloof, de Sjamaan

Dat is mijn thuis, mijn familie

Aan de andere kant van deze wereld

Geen woorden, maar volgen

Ik mis het, mensen zijn hier zo hard

Wild Roos, tevens de naam van mijn vaders vroegere paard

Dat kan mij helen, zij etend van paardenbloemen

Groeiend in mijn hart, met engeltjes om me heen

Mijn andere leven!

Mijn naam: als symbool voor geluk en om rust te geven aan dwarrelende geesten.