ik begin mijn dag
ik begin mijn dag
telkens met een lach
maar vaak verdwijnt die
na een uurtje voor even
dan ben ik getekend
door pijnen
die mijn hart niet verblijden
en verdwijn ik een tijdje van pc
dan bind ik mijn pols
stevig in
om verder te gaan
met minder pijn aldaar
toch lach ik nog steeds
door mijn pijnen heen
neem ik rust als het kan
want beide armen en schouders
willen al even niet mee
in mijn lichaam
lijkt het herfst
toch geniet ik van elke dag
dat er een klein beetje geluk
naar me lacht
Reacties op dit gedicht
| *dark__eyes*: | Zondag, september 13, 2009 18:53 |
| knufff, hou de moet er in. liefs, dark__eyes |
|
| ~MeLoDy~: | Vrijdag, augustus 28, 2009 10:36 |
| knufff... gr. MeLoDy |
|
| Big Lady: | Vrijdag, augustus 28, 2009 10:26 |
| Respect Knuffels |
|
| verhavert: | Vrijdag, augustus 28, 2009 09:29 |
| zo herkenbaar met die rug als zwakke plek voor mij zo belangrijk het mooie om je heen te blijven zien graag gelezen knuffel martine |
|
| Anastacia: | Vrijdag, augustus 28, 2009 09:17 |
| mooi geschreven sterkte liefs xx | |
| tweety-ysje: | Vrijdag, augustus 28, 2009 08:56 |
| mooi schrijven meid maar ga "probeer" eens posetiever te zijn over jouzelf, schrijf over dat wat je wel hebt kunnen doen je zzal zien je gaat je beter voelend meid echt waar! | |
Over dit gedicht
| Auteur: _Lieverdje_ |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 28 augustus 2009 | ||
| Thema's: | ||