achterwegen laten de last, Ria!
Het lijkt dat je verdrinkt
wegkwijnt zonder het te merken
wegkwijnt zonder het te merken
maak nu nog wat van je leven
denk niet altijd, het lukt niet
zie eens wat je dagelijk doet
hoe je u daarna voelt
wees tevreden met dat
wat jij al hebt gedaan hoor
ookal denk je ik kan niet zwemmen
pedel je steeds tegen de storming
soms rust je even uit leun je
op de golven van geluk
dan zal je kunnen stralen
weer het geluk proeven
dat andere dagelijks
weten te hebben
sterkte!
Reacties op dit gedicht
| Marc Geerinck: | Zaterdag, augustus 29, 2009 10:14 |
| wauw, zo lief van jou! | |
| _Lieverdje_: | Vrijdag, augustus 28, 2009 15:37 |
| prachtig geschreven zal over je woorden nadenken dank u liefs/knuffel |
|
| karinvangelder: | Vrijdag, augustus 28, 2009 10:28 |
| mooi hoor tweety liefs xx Karin |
|
| verhavert: | Vrijdag, augustus 28, 2009 09:28 |
| zo belangrijk een goede vriendin die de arm om je heenslaat liefs martine |
|
| lexx: | Vrijdag, augustus 28, 2009 09:11 |
| liefst met een betikkeld klein paardje erin. ja? :) dat zou me goed doen ysje. | |
| lexx: | Vrijdag, augustus 28, 2009 09:10 |
| och, wat lief :) kan je er ook eentje voor een aapachtige deurklink als ik maken? | |
Over dit gedicht
| Auteur: tweetyke | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 28 augustus 2009 | ||
| Thema's: | ||