de eerste noot word gespeeld
ik kom de planken op
mensen worden stil
woorden vallen stop
na het eerste couplet
staren ze mij aan
ziet niemand
dat ik niet door kan gaan
het tweede couplet
knallen de woorden uit mijn mond
en is er niemand die ziet
dat hier een onzeker meisje stond
het refrein is geweest
de storm in mij gaat tekeer
en omdat nog steeds niemand het ziet
hang ik mijn hoofd neer
dan komt het derde couplet
het couplet waar ik om hulp vraag
niemand die het wil horen
waarna ik al langzaam vervaag
het vierde couplet
mijn benen worden zwaar
niemand die het doorheeft
zag iemand het maar
dan komt de break
het deel waar ik mijzelf niet meer ken
niemand die weet
dat ik nu van binnen dood ben
dan komt mijn laatste refrein
ik zak door mijn knieƫn heen
en niemand die het inziet
daardoor voel ik me nog meer alleen
langzaam valt mijn gordijn
en de lichten dimmen zacht
en nog steeds is er niemand die het ziet
maar nu houd de dood haar wacht