Voldoening...
Voldoening…
terwijl jij zacht de gulden roede streelt
spat op klaarlichte dag
de nacht uiteen in duizenden kronkelingen
al lijkt mijn zelfrespect nu plots ontheemd
worden mijn zintuigen
opgeslokt in de volledigheid der mooie dingen
kijken horen voelen
het wiebelen van jouw kont
zoals een streling door de wind
van de zwaar geurende lindebomen
beroer jij teder de mannelijke eigenwaarde
met de zachtheid van jouw mond
en al stort ik me vol overgave
in de afgrond van jouw liefde
wentel me in de koortsige warmte
van het eeuwige komen
dan nog zal ik blijven verlangen
tot ik voldaan maar leeg
me omdraai in de tederheid
van jouw verticale dromen…
esteban 1 September 2009
Reacties op dit gedicht
| Jacky Van den Berghe: | Woensdag, september 02, 2009 01:41 |
| Esteban op zijn best! Groetje, Jacky |
|
| CBR: | Dinsdag, september 01, 2009 21:17 |
| Een zeer sterk en prachtig schrijven Esteban. liefs cbr |
|
| Lion10cc: | Dinsdag, september 01, 2009 16:48 |
| echt mooi geschreven Esteban mvg leon | |
| Omni Allumini: | Dinsdag, september 01, 2009 14:45 |
| Zuchth....al i can do.. oh nee!! ik roep mijn pompoenvormige koets aan en ben weg hier!!! :) | |
| M-Rose: | Dinsdag, september 01, 2009 14:38 |
| chique Esteban gevoel samensmeltend met charme uitgebeeld liefs voor jou |
|
| Just*mi: | Dinsdag, september 01, 2009 14:07 |
| Zuchth....al i can do... | |
| Meneer Zes: | Dinsdag, september 01, 2009 13:02 |
| Stijlvol geschreven. Er ontbreekt niets aan. Mr.6 |
|
Over dit gedicht
| Auteur: esteban. | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 01 september 2009 | ||
| Thema's: | ||