Een eerste stap
Een eerste stap
laat me even een moment
geef me ruimte en wat tijd
zweven vergeten
tranen verdrongen
elke pas is stil en alleen
geborgenheid is zoek
de wereld slaapt
even als mijn gekwetste ziel
geef me dit moment
even maar
voor bezinning
nog voor de aarde opent
vuur aan mijn schenen
donder boven mijn hoofd
het wordt zo duur betaald
ook al blijft mijn hart een ongeslepen diamant
ik ga op reis
naar niemands land
gekwetst tot op het bot
maar trots als een rots in de branding
ik begrijp het niet
daar voor ben ik mens
iets anders dan de rest
maar steeds gevend tot niets meer rest
***Wim****
geef me ruimte en wat tijd
zweven vergeten
tranen verdrongen
elke pas is stil en alleen
geborgenheid is zoek
de wereld slaapt
even als mijn gekwetste ziel
geef me dit moment
even maar
voor bezinning
nog voor de aarde opent
vuur aan mijn schenen
donder boven mijn hoofd
het wordt zo duur betaald
ook al blijft mijn hart een ongeslepen diamant
ik ga op reis
naar niemands land
gekwetst tot op het bot
maar trots als een rots in de branding
ik begrijp het niet
daar voor ben ik mens
iets anders dan de rest
maar steeds gevend tot niets meer rest
***Wim****
Reacties op dit gedicht
| remie: | Woensdag, oktober 07, 2009 10:52 |
| altijd zal de eerste stap gezet moeten worden, overal in...op weg naar toekomst doorlopen wim, je kent mijn motto ook al zal het niet altijd even makkelijk zijn. liefs remie |
|
| CBR: | Dinsdag, september 01, 2009 21:15 |
| Mooi geschreven Wim. liefs cbr |
|
| nana: | Dinsdag, september 01, 2009 19:09 |
| zo mooi geschreven geven en nemen houdt de balans, wanneer die zoek raakt kan je alleen het evenwicht binnen jezelf weer hervinden, graag gelezen nana |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Black Lord |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 01 september 2009 | ||
| Thema's: | ||