Mijn Baby in mijn buik.
Jij wiebelde met je kontje.
Heen en weer.
Tegen me aan.
Van blijdschap laat ik een traan.
Zo klein en teer ben jij.
Wat ben ik blij dat ik je mama mag zijn.
Reacties op dit gedicht
| Wieca: | Woensdag, september 02, 2009 16:03 |
| Super....... |
|
| Big Lady: | Woensdag, september 02, 2009 15:57 |
| met kippenvel gelezen zo mooi Knuffels |
|
| Berthil Wokman: | Woensdag, september 02, 2009 13:53 |
| hihi, wat lief | |
| trucker klaas: | Woensdag, september 02, 2009 09:15 |
| mooie blijdschap :) leuk in woorden ,klaas |
|
