praten . . . . . .
Dingen schrijven lukt nog wel,
maar in praten ben ik niet zo snel.
Vooral als het om emoties gaat,
reageer ik traag en vaak te laat.......
Nu heeft iemand mij pijn gedaan,
waarvoor ik door het vuur zou gaan.
En nog steeds wil ik hem kennen,
jeetje....dat is even wennen.....
Zelden heb ik iemand ontmoet,
die zoveel bij me doet.
En zonder stem te verheffen,
deed hij zijn schuld beseffen.
Tranen lopen me over de wangen,
van het hele stille verlangen.
Om voor altijd bij hem te zijn,
in vrede....... en zonder pijn.
maar in praten ben ik niet zo snel.
Vooral als het om emoties gaat,
reageer ik traag en vaak te laat.......
Nu heeft iemand mij pijn gedaan,
waarvoor ik door het vuur zou gaan.
En nog steeds wil ik hem kennen,
jeetje....dat is even wennen.....
Zelden heb ik iemand ontmoet,
die zoveel bij me doet.
En zonder stem te verheffen,
deed hij zijn schuld beseffen.
Tranen lopen me over de wangen,
van het hele stille verlangen.
Om voor altijd bij hem te zijn,
in vrede....... en zonder pijn.
Reacties op dit gedicht
| waterval: | Dinsdag, april 16, 2002 19:28 |
| ik herken dat wel,.... alles wat je wou zeggen kwam er gewoon niet uit..... en dan is schrijven soms gemakkelijker,.... maar laat je het hem dan wel lezen?..... anders weet hij nooit wat je voelt.... | |
| Susanne X: | Dinsdag, april 16, 2002 15:56 |
| "Bij emoties reageer je traag en te laat," maar het is beter, dan dat je helemaal niet reageert... | |
| pramodah: | Dinsdag, april 16, 2002 11:20 |
| in vrede ...en zonder pijn..?? besef wel dat liefde ook pijn meebrengd maar het is het zeker waard......... liefs pramodah |
|
Over dit gedicht
| Auteur: myrte | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 16 april 2002 | ||
| Thema's: | ||