Fluisteringen.
Ik zie je
en ik fluister
het was zo lang geleden
en zal nooit weer zijn
weet je nog
oh, het was niet gelogen
nee, het diepste van mijn hart
was waar jij was
Fluisteringen van jouw beloftes
van wat ik al voor jou zou zijn
teniet gedaan, want ik heb je nu
al voor jaren niet meer gezien
Fluisteringen, weet je
jammer vind ik het wel
maar het verscheurende verdriet is
weggeëbd
Ik heb van je gehouden
wel meer als dat ik ooit
van een jongen heb gedaan
maar weet je
dat doet er niet meer toe
Nee, nooit
zal ik zeggen dat ik je mis
nooit geef ik er aan toe
jij bent niet meer in mijn leven
ik niet in dat van jou
maar vergeten
ja, misschien is dat het
wat ik wou.
Reacties op dit gedicht
| switi lobi: | Donderdag, september 03, 2009 15:26 |
| Soms- zit het gewoon te diep.. Sterkte! Liefs, switi lobi |
|
| verhavert: | Donderdag, september 03, 2009 13:53 |
| voel verdriet knuffel |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Stella Complete | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 03 september 2009 | ||
| Thema's: | ||