De dag 21 08 2009


De laatste zoon van de
blauwe hofstede is vertrokken,
niet met grote trom
maar als het tij van zand,
dat alles had bedolven
stap voor stap verder
naar zijn gekozen horizon.

Het krijtstof dwarrelde neer ,
na de getrokken lijn op zwarte lei,
zo werden algebraïsche wetten ons geleerd,
met monnikengeduld hem eigen
tot als verworven,
in ieder wat steken bleef.

Zo kwamen ondeugende kleintjes groot,
terwijl hun kapoentjes de ring terug sloot.
Glunderend zijn kennis en gaarne delen,
het geven en beleven in elkaar verweven,
dan met kwinkslagen en volle glazen,
de belevenissen verhalen.

De geneugten der aarde
zitten vol zoete en zure druiven,
door er in te bijten leert men het leven.
Dus mocht het zand van de loper
soms sneller glijden dan was gewend,
weet dat het een eer was,
je te hebben gekend!


De meester.

Voor
Leo Van den Dorpel.
(26/08/1933°-18/08/2009+)