Los Angeles
Los Angeles lacht
men ruimt de straten
men ruimt de straten
en de bossen op
waar leven was
waar leven was
Soms sloot je de gordijnen
waakten over de kinderen
die zwervende moeder
en vader vergaten
waakten over de kinderen
die zwervende moeder
en vader vergaten
Je was de scriptie
waar ik mee bezig was
even slijp ik de punt
van het potlood
waar ik mee bezig was
even slijp ik de punt
van het potlood
Waar jij op gelegen hebt
Reacties op dit gedicht
| hiljaa: | Vrijdag, september 04, 2009 14:59 |
| mooi gedicht knufliefs--hiljaa-- |
|
| Omni Allumini: | Vrijdag, september 04, 2009 12:45 |
| zelfs ''lexx'' heeft me gelocked: ik bedoel maar.. | |
| lexx: | Vrijdag, september 04, 2009 12:44 |
| keigoed :) | |
| Omni Allumini: | Vrijdag, september 04, 2009 12:43 |
| me against the world baby ;) | |
| esteban.: | Vrijdag, september 04, 2009 12:39 |
| Mooi gedicht met een laatste strofe die ver boven de eerste twee uitstijgt... liefs esteban |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wijnand. |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 04 september 2009 | ||
| Thema's: | ||