Zintuigen uitgeschakeld
~*~
Je praat tegen me
Maar ik versta je niet
Je woorden hangen om me heen
Als een sluier in de nacht
Je raakt m’n lichaam aan
Maar ik voel het niet
Je strelende vingers zijn
Als strepen in ‘t warme zand
Je glimlacht naar me
Maar ik merk het niet
Je lach wordt weerkaatst
Door het pantser om m’n hart
De knop van mijn gevoelens
Is op nul teruggezet
Gekwetst worden als dodelijk medicijn
Zintuigen uitgeschakeld
~*~
Reacties op dit gedicht
| Angela Vierveijzer: | Vrijdag, januari 07, 2005 16:17 |
| prachtig! | |
| Susanne X: | Dinsdag, april 16, 2002 15:24 |
| De titel vond ik al meteen heel pakkend, en ook nog 'n mooi gedicht! | |
Over dit gedicht
| Auteur: gedichten-freakje | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 16 april 2002 | ||
| Thema's: | ||