Jou stil verdriet...
Jou stil verdriet...
Ik luister naar wat jij verteld.
Ik neem de woorden in mij op.
En begrijp wat jij bedoelt.
Maar het is wat jij mij niet verteld.
Wat jou gezichtsuitdrukking zegt.
Je lichaam in taal gebaard.
Dat wat van binnen speelt.
Gevoelens die niet getoond worden.
Dat is wat mij bezig houdt.
Jou wonden en stil verdriet.
Ik luister naar wat jij verteld.
Ik neem de woorden in mij op.
En begrijp wat jij bedoelt.
Maar het is wat jij mij niet verteld.
Wat jou gezichtsuitdrukking zegt.
Je lichaam in taal gebaard.
Dat wat van binnen speelt.
Gevoelens die niet getoond worden.
Dat is wat mij bezig houdt.
Jou wonden en stil verdriet.
Reacties op dit gedicht
| Fari HS: | Zaterdag, september 05, 2009 19:21 |
| Diep schrijf je en ontroer je menigte wel ermee. met gr. Fari |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Zaterdag, september 05, 2009 19:17 |
| vraag het dan!gr.janny | |
| Delusion: | Zaterdag, september 05, 2009 18:24 |
| Heel mooi! Waarom vraag je het een keer niet? Vragen kan nooit kwaad.. Liefs |
|
| Meneer Zes: | Zaterdag, september 05, 2009 15:09 |
| Goed schrijven. Mr.6 |
|
| Anastacia: | Zaterdag, september 05, 2009 14:22 |
| mooi geschreven sterkte liefs xxx | |
Over dit gedicht
| Auteur: moongirl1982 | 
|
|
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 05 september 2009 | ||
| Thema's: | ||