een tikkeltje jalouzie
even voelde ik
een tikkeltje jalouzie
mijn lichaam binnendringen
ik kon het onmogelijk verhinderen
het is nergens voor nodig
ik weet het wel
toch was het even aanwezig
op een stil eenzaam moment
toch is het ook begrijpelijk
want ik mag niet met je praten
het doet me pijn
niet eens bij jou te kunnen zijn
Reacties op dit gedicht
| tulpje: | Zaterdag, september 05, 2009 20:14 |
| prachtig onder woorden gebracht liefs en knuffsss |
|
| brokendoll: | Zaterdag, september 05, 2009 18:58 |
| je schrijft erg natuurlijk,het spreekt me aan. mooi!! |
|
| _Rieke_: | Zaterdag, september 05, 2009 18:54 |
| het gaat niet om onbetrouwbaarheid en ook niet om het niet vertrouwen van iemand groetjes |
|
| Omni Allumini: | Zaterdag, september 05, 2009 16:28 |
| :D | |
| lexx: | Zaterdag, september 05, 2009 16:25 |
| kutpoes :) | |
| Omni Allumini: | Zaterdag, september 05, 2009 16:22 |
| niet dat ik het herken hoor (waarom?!) | |
| lexx: | Zaterdag, september 05, 2009 16:22 |
| ja :) | |
| Omni Allumini: | Zaterdag, september 05, 2009 16:20 |
| gebukt gaan onder het juk van onbetrouwbaarheid; zeg maar :) | |
| lexx: | Zaterdag, september 05, 2009 16:10 |
| nou, niet dat ik het heb he (waarom?) nee, het zijn de verklaringen die ik moet afleggen. | |
| lexx: | Zaterdag, september 05, 2009 16:09 |
| :) ik boks er elke dag tegenop. | |
Over dit gedicht
| Auteur: _Rieke_ | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 05 september 2009 | ||
| Thema's: | ||