Ik was alleen maar een klein meisje,
op zoek naar mezelf,
verliefd worden,
geliefd zijn.
Ik was niet meer
als iedereen ,
maar ik zocht en ik vond.
Tot jij,
tot jij ging alles vrij goed,
ik kon zelfs nog lachen,
zonder pijn en wrijving.
Want de dag
dat jij verscheen,
verdween mijn lach.
Lachen,lopen,
dansen ,zingen
en springen
nee, zelfs graag zien
was niet zonder pijn,
en alleen maar door
al die verloren jaren met jou,
dacht je nu echt dat ik van je hou?!