flamingo-dagen
het zijn haar flamingo-dagen
roze zomerduinen paaien
blootvoets met de ware
tellen haar uren hier als jaren
zo grijpen zij de horizon
raken opgewonden hoog
boven verleden leed verheven
stranden samen als een paar
flamingo's op de mulle gronden
het strand ligt vol met puisten
die hen de zoen niet gunden
deze middag versteend in eeuwen
Reacties op dit gedicht
| Gerhardus: | Dinsdag, september 15, 2009 21:02 |
| Omni, welk gevecht dan? het ging hier over heimwee | |
| Omni Allumini: | Dinsdag, september 15, 2009 20:21 |
| ach ja.. ja ach.. het biedt allemaal zo weinig troost: om dat hele gevecht weer helemaal opnieuw aan te gaan (voor wat? voor wie?!) zucht.. (whatever) x | |
| Omni Allumini: | Dinsdag, september 15, 2009 19:59 |
| oh ja joh?! :) goh.. | |
| Aquarel: | Zondag, september 06, 2009 01:06 |
| Waar de tijd even lijkt te vertragen, en het moment vast ligt in de eeuwigheid... Mooi hoor :-) Liefs, Aquarel |
|
| Meneer Zes: | Zaterdag, september 05, 2009 23:52 |
| Het zijn niet speciaal de gedichten die je schrijft, die begrijp ik vaak erg slecht ook, maar ik vind vooral je reakties vaak interessant. Nogmaals groet, Meneer Zes |
|
| Meneer Zes: | Zaterdag, september 05, 2009 23:20 |
| Met plezier gelezen (6) . Meneer Zes |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Gerhardus | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 05 september 2009 | ||
| Thema's: | ||