welkom mijn zoon
Welkom mijn zoon
Welkom zoon,
na al die jaren.
Je sprong zopas gezwind uit je moeder.
Vol levensvreugde, vol hoop.
Je bracht je va en moe
alweer een stuk dichter bijeen
Je kneep je handje om mijn vinger
op zoek naar eerste levendse genegenheid
Ik streelde je besmeurde wangetje
besmeurd met moeders liefde en pijn
je kwam in je moeders armen
je voelde echte liefde en knuffelde je in
zoals je het gewoon was, negen maanden lang
Zo verdreef je tranen van pijn
tranen van geboortepijn
van negen lange maanden
jij wezentje ach zo klein
jij verdreef alle pijn
in puur, puur geluk.
Albrecht
Welkom zoon,
na al die jaren.
Je sprong zopas gezwind uit je moeder.
Vol levensvreugde, vol hoop.
Je bracht je va en moe
alweer een stuk dichter bijeen
Je kneep je handje om mijn vinger
op zoek naar eerste levendse genegenheid
Ik streelde je besmeurde wangetje
besmeurd met moeders liefde en pijn
je kwam in je moeders armen
je voelde echte liefde en knuffelde je in
zoals je het gewoon was, negen maanden lang
Zo verdreef je tranen van pijn
tranen van geboortepijn
van negen lange maanden
jij wezentje ach zo klein
jij verdreef alle pijn
in puur, puur geluk.
Albrecht
Over dit gedicht
| Auteur: Berten | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 16 april 2002 | ||
| Thema's: | ||