slaap-promillage
eindelijk geslapen
eindelijk gedroomd
toen ik langzaam ging ontwaken
in het koude ochtendlicht
wist ik eindelijk wat waar was
of bestond slechts in gedicht
de warmte die ik kende
waarin ik had geloofd
dat jij en ik er waren
dat is niet uitgedoofd
want bij 't waken van mijn zinnen
wist ik de waarheid weer
de leegte beheerst mijn leven
alleen in dromen is er meer
straks drink ik weer het antwoord
op mijn slapeloze vraag
tot ik geen ledemaat zal voelen
en ik weer dromen kan vandaag
eindelijk gedroomd
toen ik langzaam ging ontwaken
in het koude ochtendlicht
wist ik eindelijk wat waar was
of bestond slechts in gedicht
de warmte die ik kende
waarin ik had geloofd
dat jij en ik er waren
dat is niet uitgedoofd
want bij 't waken van mijn zinnen
wist ik de waarheid weer
de leegte beheerst mijn leven
alleen in dromen is er meer
straks drink ik weer het antwoord
op mijn slapeloze vraag
tot ik geen ledemaat zal voelen
en ik weer dromen kan vandaag
Reacties op dit gedicht
| little-wing: | Woensdag, september 09, 2009 10:22 |
| wauw ik vind hem prachtig :D | |
| Aquarel: | Dinsdag, september 08, 2009 23:47 |
| Wel heel begrijpelijk, droef. Goed geschreven. Liefs, Aquarel |
|
Over dit gedicht
| Auteur: *pathos* | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 08 september 2009 | ||
| Thema's: | ||