wat was er wel
de heide bloeit in vrolijk paars
zon brand in zinderende stroken
wind draagt een zwevende distelpluis
bijna komt de herfst aangekropen
het kreupelhout kraakt zacht
reebruin kijkt me angstig aan
te ver weg voor een mooie foto
blijf maar eventjes stilstaan
er schiet een hagedis over ’t pad
uren genieten die in het landschap zakken
wat druppels regen door de bomen
mag ik de stilte van de dag pakken
steen op het pad gestapeld
een wens geuit…op zoek naar balans
laat me niet langer alleen dwalen
geef me toch eens een echte kans
Reacties op dit gedicht
| Anastacia: | Woensdag, september 09, 2009 15:27 |
| graag gelezen liefs xxx fijne dag |
|
| Aquarel: | Woensdag, september 09, 2009 15:24 |
| Heerlijk dat de wens uit is gekomen. Graag gelezen :-) Liefs, Aquarel |
|
| Meneer Zes: | Woensdag, september 09, 2009 15:15 |
| Hm dit is niet zo mijn smaak. Kwam even lezen vanwege je reaktie onder Amon. Meneer Zes |
|
| Delusion: | Woensdag, september 09, 2009 15:01 |
| Balans heb je nodig in het leven. Mooi dromerig gedichtje, graag gelezen! | |
Over dit gedicht
| Auteur: remie | 
|
|
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 09 september 2009 | ||
| Thema's: | ||