levensmoe
Ik wil het zo graag
gewoon gelukkig zijn
me leven weer op de rails hebben
vechten voor mijn rechten
maar het lukt niet meer
ik ben levensmoe
zit er helemaal doorheen
tranen die stromen
ik kan niet meer stoppen
mensen zien me achteruit gaan
sorry dat het zo is
verpleging die me in de gaten gaan houden
omdat het niet goed gaat
sorry
Reacties op dit gedicht
| mayake: | Donderdag, september 10, 2009 14:17 |
| je kan gelukkig worden als je in je eigen gelooft mense geven om je om wie je bent en hoe je bent mense en vrienden van je hebben je nodig x |
|
| Omni Allumini: | Donderdag, september 10, 2009 14:14 |
| moest ik een zelfhulpgroep gaan formeren voor een handjevol mensen die alles al wisten?! | |
| 1day: | Donderdag, september 10, 2009 14:07 |
| Je werkt aan jezelf,de meesten wijzen alleen maar. Je kan alles leren,ook al lijkt t uitzichtloos.De puzzel valt in elkaar,je zal gelukkig worden.Die ervaring/mensenkennis of zelfinzicht neemt niemand je meer af.Succes!Ik heb ook aan mezelf gewerkt en dat was achteraf de beste keuze, ook al moest ik afstand van alles en iedereen nemen.De beste keuze ooit.En die mensen.zie ik allemaal nog op t zelfde punt zitten en prutsen.Ze lullen ma wat en lopen allemaal achter mekaar aan.vermoeiend zielig;) | |
| 1day: | Donderdag, september 10, 2009 13:58 |
| Het maakt vast veel in je los, alles komt naar boven, maak het af en vecht niet tegen de tijd.laat je niet gek maken!Maak het goed af, denk niet te vroeg dat je der bent.Anders zit je zo weer, wat zijn een paar jaar op een leven. Het went en als je je er bij neer legt. neem je rust, de eerste maanden zijn het zwaarst. Vertel alles, leer gevoelens herkennnen en praten komt ook, als echt wilt. Het duurde ook lang om hier te komen.Werk en geld is zo weer opgebouwd.. |
|
| zomerkind: | Donderdag, september 10, 2009 13:50 |
| tulpje tja das pas moeilijk om nu te zeggen hou vol want dat werkt niet je moet er doorheen het licht weer zien op eigen kracht tulpje hou vol liefs eddie | |
| Big Lady: | Donderdag, september 10, 2009 11:48 |
| Niet bij de pakken neer gaan zitten. Men moet eerst door een diep dal om weer omhoog te klimmen ook al glijje soms een stukje terug. BLIJF vechten hoor je komt er zeker wel. Knuffels |
|
| Anastacia: | Donderdag, september 10, 2009 10:57 |
| je hoeft geen sorry te zeggen meid het komt wel goed met je 2 stapen vooruit 1 achter uit wil atijd nog zeggen dat je vooruit gaat probeer leuke dingen te doen dan gaat het vanzelf weer oke dikke knuffel xxxx | |
Over dit gedicht
| Auteur: tulpje | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 10 september 2009 | ||
| Thema's: | ||