Het slechte kwaad
opgesloten ben ik
in mijn gedachten althans
een ruimte
vol met haat
haat voor Liefde
Liefde voor haat
de scalpel
liet mijn bloed reeds vloeien
zinloos
vervloek ik zinloosheid
gedoemd
door menselijke logica
razend
roep ik tegen god
die in gelukzaligheid
niet bestaat
laat het leven
eenvoud zijn
laat me sterven
waar ik sta
later
als ik ben bedaard
zal rust
mij wederkomen
ingebed
in onbegrip
vraag ik me af
of ik besta
Reacties op dit gedicht
| Hanneke Eirinn: | Dinsdag, april 23, 2002 17:22 |
| héél mooi deze.. en ja wie zegt dat ik besta als ik beaam dat jij bestaat?? ;) | |
| MayadeBij: | Dinsdag, april 16, 2002 22:56 |
| Herkenbaar, maar vaak niet de plezierigste momenten.. Goed verwoord! | |
| Susanne X: | Dinsdag, april 16, 2002 18:23 |
| Krachtige woorden... Ik denk dat we allemaal bestaan, jij dus ook. | |
| pramodah: | Dinsdag, april 16, 2002 17:01 |
| is dit een vraag aan god???krachtig gedicht..... pramodah |
|
| Daelemans Joris: | Dinsdag, april 16, 2002 16:30 |
| ik denk dus ik ben... | |
Over dit gedicht
| Auteur: charly | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 16 april 2002 | ||
| Thema's: | ||