gezeten op een tak
gezeten op een tak
het hoogste lied
in ’t volle tegenlicht
ik vang je echter niet
genieten kan ik enkel
van je roep in het bos
als ik toch zo kon fluiten
dan ging ik helemaal los
Reacties op dit gedicht
| switi lobi: | Donderdag, september 10, 2009 21:44 |
| Gesloten in je hart.. mooi remie! Liefs, switi lobi |
|
| kerima ellouise: | Donderdag, september 10, 2009 14:56 |
en dan die stilte daarrond...mooi! liefs kerima ellouise |
|
| verhavert: | Donderdag, september 10, 2009 13:01 |
| graag gelezen liefs martine |
|
| Anastacia: | Donderdag, september 10, 2009 11:27 |
| mooi geschreven hele fijne dag liefs xxx | |
| _Lieverdje_: | Donderdag, september 10, 2009 10:09 |
| prachtig geschreven liefs |
|
Over dit gedicht
| Auteur: remie | 
|
|
| Gecontroleerd door: maria | ||
| Gepubliceerd op: 10 september 2009 | ||
| Thema's: | ||