Maar het is te laat
Liggend lig ik in het gras,
Kijkend naar de lucht.
De wolken drijven voorbij,
Met een diepe lange zucht.
Denkend aan jou,
Naar de hemel kijkend.
Voel ik dat ik van je hou,
Voel ik dat ik je mis.
Dagen lijken eeuwigheid te zijn,
Voel jou in mijn aanwezigheid, fijn.
Toch wil ik je echt bij me hebben,
Je niet meer hoeven te missen.
In een lekker warm bed met jou slapen,
En samen de eeuwigheid overleven.
Maar het is te laat.
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Kimmutjuhh | 
|
|
| Gecontroleerd door: pantarhei | ||
| Gepubliceerd op: 10 september 2009 | ||
| Thema's: | ||