Nu! Zeg me dat het zo is. Schreeuw!
Dat je leugens leugens zijn, de pijn geen pijn
en dat alle gebroken harten helen kunnen.
Met je gezicht naar beneden, ogen onbeholpen
ben je je tong verloren en ik hoor het niet.
Je zegt het niet, nooit, je kunt niet terug
naar toen de waarheid waar was en
je lippen nog ongeschonden op elkaar.
Je kijkt wel op en ziet me voor het eerst.
Blijf! Blijf! En ik zeg dag.
Ylaide: | Vrijdag, september 11, 2009 17:41 |
Laatste regel niet zo sterk, verder ontzettend mooi. Liefs |
|
switi lobi: | Donderdag, september 10, 2009 21:13 |
Met behouden waardigheid afstand nemen.. sterk! | |
Aquarel: | Donderdag, september 10, 2009 19:27 |
Zooooo herkenbaar... Liefs, Aquarel |
|
Amon: | Donderdag, september 10, 2009 19:24 |
en zo hard mogelijk bij voorkeur! | |
Meneer Zes: | Donderdag, september 10, 2009 18:59 |
Aardig gedaan. Meneer Zes |
|
Sifra.: | Donderdag, september 10, 2009 18:46 |
mooi! knuff |
|
Auteur: Quando | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 10 september 2009 | ||
Thema's: |