de hel
Waarom begin jij nou ook al
wil je me dan niet helpen
je bent mijn persoonlijke begeleider
maar je spreekt me tegen
wilt eerst de reportage lezen
voordat je aan iets begint
alleen omdat andere ook tegen spreken
en het niet kunnen acepteren
dat ik met hem omga
waar ben ik in beland
het lijkt wel de hel
Reacties op dit gedicht
| Emi4: | Dinsdag, september 15, 2009 14:07 |
| Misschien bedoelen ze het goed. Soms lijkt het alsof mensen iets doen om je te pesten, had ik ook toen ik in de kliniek zat, maar achteraf weet ik wel dat het allemaal voor mijn eigen bestwil was. Ze willen je helpen. | |
| mucho: | Vrijdag, september 11, 2009 19:47 |
| hou ze hand maar vast en niet loslaten! het is altijd wat he!:( |
|
| Aquarel: | Vrijdag, september 11, 2009 19:45 |
| Ohw meis, je weet toch dat ze in teamverband werken, al heb je een persoonlijk begeleider. Het is in elk geval eerlijk dat deze je niks toe zegt. Wat heb je er aan als die persoon dingen toe zegt, die hij/zij bij nader inzien niet waar kan maken. Ik lees je onrust, achterdocht, en teleurstelling, maar probeer het anders te bekijken. Liefs, Aquarel |
|
| Anastacia: | Vrijdag, september 11, 2009 18:34 |
| wees wat verdraagzamer voor je hulp die jou helpen liefs xxx | |
Over dit gedicht
| Auteur: tulpje | 
|
|
| Gecontroleerd door: pantarhei | ||
| Gepubliceerd op: 11 september 2009 | ||
| Thema's: | ||