Eindeloos donker
Daar waar jij drijft
verder dan je ooit bent geweest
word ik meegezogen
gevangen in jouw geest
Gegrepen door handen zonder besef
welke knijpen tot ongekend leeg
waar de hoeveelheid opgestapeld
jouw ziel tot zwijgen kreeg
In onmacht geef ik je alles
om te verzachten wat gebroken is
en huilt mijn hart jouw zware tranen
door deze helse duisternis
waar de maan niet aan de hemel staat
Reacties op dit gedicht
| Aquarel: | Zaterdag, september 12, 2009 00:12 |
| Intens delend... Sterkte, ook voor de jou, in jouw gedicht. Liefs, Aquarel |
|
Over dit gedicht
| Auteur: saskia van dijk | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 11 september 2009 | ||
| Thema's: | ||