petrarcus (robert17): | Woensdag, april 17, 2002 07:46 |
Een gokje, Gaat het over naar een psycholoog gaan? Nou ja. Tegen zo iemand kun je wel goed je hart luchten en hij/zij zou kunnen helpen. Je hebt me mooi aan het denken gezet;) Het enige dat ik nog kan zeggen en het is ongelofelijk vaag, maar volg je hart net zoals je in dit mooie gedicht hebt gedaan. Liefs Robert |
|
Karel Brits: | Dinsdag, april 16, 2002 22:30 |
Mooi gesproken, Marina. ;-) Knuffel, Karel |
|
~Marina~: | Dinsdag, april 16, 2002 22:28 |
een stap genomen betekend ook een terug kunnen... loop niet te snel dat je je eigen schoenen niet meer ziet. jij bepaalt waar je gaat en hoe snel je gaat. anderen kunnen je enkel kleine beetjes bij sturen... liefs Marina |
|
maneschijn: | Dinsdag, april 16, 2002 21:48 |
Doe gewoon waar jij jezelf het beste bij voelt meissie.. en beslis je nu om niet meer verder te graven.. en kom je later op die beslissing trug.. dan kan dat.. beslis je wél verder te graven.. maar zeg je plots: ow now, ik wil niet meer.. kan dat ook.. maar weet één ding meissie.. er zijn mensen die je terzijde willen staan.. whatver you do.. and count me one of them.. love you dikke knuffel x katrien |
|
Karel Brits: | Dinsdag, april 16, 2002 21:08 |
Al zet je na twee stappen een stapje terug ... het hoeft niet snel te gaan op je ontdekkingstocht. Je komt er wel. Ik sta aan je zijde, lieve meid. Knuffel, Karel |
|
makker: | Dinsdag, april 16, 2002 18:38 |
altijd een weg terug. ff douche, tv kijken, ff nie aan denken, of de therapeut vertellen dat je nie meer wil, je kan altijd terug. Pak je rust, bang om nie meer terug te kunnen is enkel extra angst | |
Auteur: ~golfje~ | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 16 april 2002 | ||
Thema's: |