Kon ik maar even terug in de tijd,
want er is weer zoveel fout gegaan.
Ik heb achter af spijt,
van alles wat ik heb misdaan.
De liefde van mijn leven is weg,
door stomme fouten van mij.
En dat is niet zomaar pech,
maar het is gewoon echt voorbij.
Als ik nou een paar dagen terug mocht in de tijd,
dan zou ik niet alleen wat veranderen aan mijn spijt.
Een tijdmachine.. volgens mij is het maar een droom,
misschien ooit verbind iemand het goede draadje stroom.
Maar ik moet zonder kunnen leven,
zonder mijn benen hoeven te beven.
Van angst en haat,
ik hoop dat het ooit over gaat.