tranen op haar gezicht
van afstand nauwlijks te zien
bloed aan haar handen
van dichtbij nog enger
modder aan haar schoen
maar niemand die haar opmerkt
zittend alleen op straat
op de rand van de afgrond
mes in haar hand tranen in haar ogen
de wind door haar nauwlijks gekamde haren
het regent nu maar het meisje blijft zitten
geen thuis om heen te gaan
geen weg om te belopen
blauwe plekken over haar hele lichaam
brandwonden in haar gezicht
niemand die haar opmerkt
zittend alleen op straat
op de rand van de afgrond
mes in haar hand tranen in haar ogen
bloed van haar eigen wonden
die zij niet meer wil zien
van binnen nog zo klein
van buiten al bijna volwassen
nooit geleerd hoe het moet
nooit geleerd hoe het gaat
vernederd en mishandelt
maar niemand die haar opmerkt
zittend alleen op straat
op de rand van de afgrond
mes in haar hand tranen in haar ogen
mensen passeren
met kleine kinderen op afstand gehouden
een hond die gromt passeert achter haar rug
in haar lijf zijn nog meer botten gebroken
dan je kunt zien dan ze kan voelen
gevoelens afgesloten emoties weggedrukt
maar niemand die haar opmerkt
zittend alleen op straat
op de rand van de afgrond
mes in haar hand tranen in haar ogen
zoveel tranen op haar gezicht
van afstand nauwlijks te zien
bloed aan haar hand van het terug vecht
maar niemand die haar opmerkt
zittend alleen op straat
op de rand van de afgrond
mes in haar hand tranen in haar ogen
maar als niemand haar opvangt
is het straks misschien te laat.