Dwaalspoor.
We leven op een dwaalspoor,
te donker en te slingerend om met het blote oog te zien.
We leven op een dwaalspoor,
het licht, de bomen en de huizen bestaan niet meer sindsdien.
We leven op een dwaalspoor,
langs verlaten boerderijen, kastelen en zwart geblakerde kerken.
We leven op een dwaalspoor,
totdat onze tranen de liefde en haat zullen verwerken.
We leven op een dwaalspoor,
in gedachten, de nachten en met overstromende dijken.
Samen leven we op een dwaalspoor,
waarbij we alle zijsporen zullen ontwijken.
te donker en te slingerend om met het blote oog te zien.
We leven op een dwaalspoor,
het licht, de bomen en de huizen bestaan niet meer sindsdien.
We leven op een dwaalspoor,
langs verlaten boerderijen, kastelen en zwart geblakerde kerken.
We leven op een dwaalspoor,
totdat onze tranen de liefde en haat zullen verwerken.
We leven op een dwaalspoor,
in gedachten, de nachten en met overstromende dijken.
Samen leven we op een dwaalspoor,
waarbij we alle zijsporen zullen ontwijken.
Reacties op dit gedicht
| trucker klaas: | Zondag, september 13, 2009 11:39 |
| iets teveel A''s..... | |
| trucker klaas: | Zondag, september 13, 2009 11:37 |
| voor de weg van het leven is nog geen Tom-Tom gegeven.... iets teveel dwaaalsporen verders verstaanbaar ,klaas |
|
| Yaira: | Zondag, september 13, 2009 03:09 |
| Hoop dwaal je niet te lang samen, dat voelt zo alleen. | |
Over dit gedicht
| Auteur: Anne K. | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 12 september 2009 | ||
| Thema's: | ||