Zonder te spreken
als een shot in mijn aderen
voel je werkelijk weer overal
mijn hart lijkt overuren te maken
het zweet druipt van men voorhoofd
praat tegen me tijdens het zoenen
laat je kleren gewoon aan
vertel verhalen tijdens ons vrijen
niemand die ons nu nog kan storen
laten we praten zonder te praten
speel met je tong
bedrijf de liefde voor altijd met me
onze dromen maken ons gek
en enkel de stilte verteld zoveel
wanneer
wij al vrijend onze verhalen vertellen
nog steeds adem ik...
Reacties op dit gedicht
| Nummer 127 : | Woensdag, september 16, 2009 19:30 |
| mooi schrijven dit Bartz |
|
| Anastacia: | Woensdag, september 16, 2009 11:09 |
| heel mooi gedicht liefs xx fijne dag | |
| Omni Allumini: | Dinsdag, september 15, 2009 22:45 |
| ''wacht'' ik heb meer ruimte nodig vannacht (ik voel me wat zielig vandaag: het kan.. niets raars aan op zich) doch: ik heb met mijn jiddische vrind afgesproken en cadeautjes voor mijn ouders gehaald (het leven is niet kut. het leven is niet kut. het leven is niet kut) ''heeft u morgen ook al tijd'' (mein gott: 5 maanden wachten en nu is er ineens haast bij; enfin) mo-hair wordt de nieuwe trend voor mannen overigens (weet de wereld dat ook weer) kus. | |
| Martien Montanus: | Dinsdag, september 15, 2009 22:43 |
| Mooi hoor, wel blijven ademen! Groet Martien |
|
| Omni Allumini: | Dinsdag, september 15, 2009 22:35 |
| hoorde ik daar een belletje (oh dat was ikzelf. hmm: bewijs het maar) | |
| Omni Allumini: | Dinsdag, september 15, 2009 22:34 |
| gaaaaappppp :) | |
| The Cool: | Dinsdag, september 15, 2009 22:22 |
| diepe zucht ;) |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Dreamlover | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 15 september 2009 | ||
| Thema's: | ||