Strand
Strand
Eenzaam en verlaten strand
Herinnering aan het verleden
Witgekuifde woeste golven
Niet verhoorde gebeden
Razende grijze wolken
Verloren gegane woorden
Woest waaiende westenwinden
In het zand geschreven wens
Dit schoons kan er maar één verstoren
Je kent hem wel, zijn naam is mens
Eenzaam en verlaten strand
Herinnering aan het verleden
Witgekuifde woeste golven
Niet verhoorde gebeden
Razende grijze wolken
Verloren gegane woorden
Woest waaiende westenwinden
In het zand geschreven wens
Dit schoons kan er maar één verstoren
Je kent hem wel, zijn naam is mens
Reacties op dit gedicht
| Quicksilver: | Donderdag, september 17, 2009 21:32 |
| Inderdaad zijn naam is mens! Liefs,dicky |
|
| Lion10cc: | Donderdag, september 17, 2009 17:27 |
| droevig mooi en herkenbaar geschreven mvg leon | |
| switi lobi: | Donderdag, september 17, 2009 16:28 |
| Ik heb al veel aan het zand, het strand en de zee meegegeven.. en de wolken hoorden me en ik kreeg lieve groeten terug terwijl de zon wat warmte gaf. Het strand is me heel erg dierbaar :) Prachtgedichtje Tears! Liefsliefs, switi lobi |
|
| remie: | Donderdag, september 17, 2009 16:10 |
| deze zomer veel langs het strand lopen wensen en of je het gelooft of niet mijn gebeden werden verhoord... liefs remie |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Two Tears | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 17 september 2009 | ||
| Thema's: | ||