Metalen
mijn glimlach
net zo nep
als koper
naast goud
mijn stem
klinkt scherp
zoals een
opengedraaid blik
jou ijzeren
kalmte steeds
geeft dit
een zilveren rand
omdat jij
een juweel
van een mens bent
met een hart
van puur goud
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Riann | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 17 september 2009 | ||
| Thema's: | ||