wie zijn nu mijn echte vrienden?
de mensen waar ik mee optrek?
degenen die me vragen hoe het gaat?
zij die naar me luisteren?
als ik zo moet gaan kijken schieten er niet veel mensen over
zo velen die het doen voor de schijn
die even je vriend schijnen te zijn
maar daar trap ik niet in
ik wijs ze af van bij het begin
ik stel me veilig op
maar dan blijf ik zitten met een krop
alles stapelt zich op vanbinnen
ik weet niet hoe er aan te beginnen
niemand die ik in vertrouwen neem
ik ben de kofie maar niemand is men zeem