jij was alles wat ik had,
en alles wat mij toebehoorde,
en toch vond je mij raar en een ziekelijk gestoorde
waarom als ik zei: ik hou van jou
keek je me raar aan en gaf me een snau
waarom als ik zei: ik kan niet meer
zei je dat je me haatte en sloeg me iedere keer weer
totdat ik bij je weg ging
en kwam die nachten niet meer thuis
bleef je stil zitten, zo stil als een muis
ik deed alles voor je en nu laat het je koud
alles wat ik nog had van je was die ring van goud
die hou je maar, ik hoef hem niet meer
dat ik zolang bij je ben gebleven, dat deed mij zeer
maar nu is dat helemaal voorbij
want ik ben nu voorgoed VRIJ!!!
dit is een gedicht uit het leven van iemand die ik ken
en alles gaat nu goed met haar, ze vond dat ik dit gedicht op deze site moest zetten, omdat andere zich er misschien in herkende en ze laten weten dat zij ook voor zichzelf op kunnen komen!!+