In het huis aan de Lindenlaan
hangt nog steeds een sfeer van ellende

de straat is afgezet
en het raam van de kamer van Kim
staat nog steeds open.
haar meisjeskamer wordt gevuld
met gure wind en regen

De beer en de scherven
liggen op de grond
en midden op het houten bureau
ergens tussen de rommel
ligt een afscheidsbrief

geschreven met de laatste woorden
en alle kracht.. van het uitzichtloze leven van Kim.
veel staat er niet op het papier

alleen dingen die we al wisten
lezen we nu met een traan over onze wangen
we kunnen ons onbegrip en al onze woede niet meer uiten
het kapotte stof van de beer zegt ons al genoeg

En hier heerst nog steeds veel onbegrip
waarom heeft het zo moeten zijn
Kim heeft geen honger meer en heeft nu nooit meer pijn
de laatste gedachten op het papier zijn gestolen door de wind..

en ik hoop voor jou Kim
dat jij nu je rust vind.