Ze wil voor je vechten. maar het wil niet als jij niet mee werkt. ze wil jou zoals ze al heel lang zegt. maar ze kan je steeds niet krijgen ze heeft altijd pech. ze denkt vaak wanneer zal het gevoel voor jou over zijn. ze wacht en ze wacht ze heeft zo veel pijn. elke ochtend als ze wakker word zit je in haar hoofd je blijft er maar zitten tot de pijn word verdoofd. s'avonds voor het slapen gaan denkt ze aan jou. dan vraagt ze zich af of je ooit weer bij haar zult komen, maar zei denkt dat zijn alleen maar dromen. het enige waar het jou om gaat ik wil vanavond een meisje en dan laat ik haar weer gaan. maar je weet niet wat je met een meisje doet, ze staat er zo alleen en verlaten met zo veel pijn. zou het dan nooit eens anders zijn? Het meisje gaat verder met pijn en verdriet. het is nu niet meer het zelfde meisje die van haar leven geniet. Één zo’n jongen maakt het leven van haar stuk. In één keer staat op haar leven zo veel druk. Ze kan het allemaal niet meer aan. En laat het leven gaan. Ze is kapot van de pijn en weg gelopen van het verdriet. En hij heeft zo veel verdriet zo veel pijn. Dat het allemaal zijn schult moet zijn. Hij ziet eindelijk in wat hij heeft gedaan. Hij kijkt het meisje nooit meer aan zo veel medelijden zo veel pijn nooit meer wil hij bij haar zijn. Hij voelt zo veel schuld als hij haar ziet. Maar of hij het nooit meer zal doen dat weet hij niet. Ze leeft verder in een leven vol verdriet. Maar alles komt goed dat is wat ze ziet.