wanneer
jouw hand zacht de mijne raakt
je ogen twinkelen bij elke blik
met je arm om mijn schouder
dan heb ik echt wel schik
t is even wennen voor me, je wil
ook zo graag mijn vriendje zijn
toch draag ik een verleden mee
met veel verdriet en echte pijn
we proberen te dragen, de dagen
vol vreugde en met jou lieve lach
moet ons dat echt wel lukken
weet dat ik je enorm graag mag
Reacties op dit gedicht
| kerima ellouise: | Zondag, september 20, 2009 19:29 |
| een mooi gedicht dat een warme glimlach draagt in ogen! liefs kerima ellouise |
|
| Jannie Hoogendam: | Zondag, september 20, 2009 10:26 |
| Dat is heel duidelijk, Remie...eerlijk en oprecht Wees goeie maatjes en alles heelt met de tijd liefs van mij, Jannie |
|
| Ria Klein Herenbrink: | Zondag, september 20, 2009 10:21 |
| Dit klinkt zo hoopvol remie en alles krijgt zijn plek soms op een andere manier dan we denken en de juiste personen zijn altijd op dat moment in ons leven ook al beseffen we ons dat soms niet eens :-) fijne zondag nogmaals liefs Ria |
|
| windwhisper: | Zondag, september 20, 2009 09:37 |
| veelbelovend Remie vang de vlinders van de dag en pluk ze, vergeten hoeft niet, het verleden boetseerde je tot de vrouw die je nu bent liefs Cobie |
|
| Anastacia: | Zondag, september 20, 2009 09:37 |
| prachtig gedicht zo liefdevol hele fijne zondag liefs xx |
|
Over dit gedicht
| Auteur: remie | 
|
|
| Gecontroleerd door: maria | ||
| Gepubliceerd op: 20 september 2009 | ||
| Thema's: | ||